"Wówczas, kiedy potrzebuję duchowego pokrzepienia wspominam często przypadek alkoholika, o którym opowiadał mi sławny lekarz z Nowego Jorku. Pacjent ów sam sobie postawił diagnozę i stwierdziwszy, że sytuacja jest beznadziejna zaszył się w opustoszałej stodole, zdecydowany na śmierć. Został jednak uratowany przez poszukującą go ekipę i - w stanie beznadziejnym - przywiedziony do mnie. Gdy doszedł trochę do siebie wyznał mi bez ogródek, że leczenie będzie daremnym wysiłkiem, jeżeli go nie upewnię (co się dotąd nikomu nie udało), że w przyszłości jego siła woli zdoła powstrzymać go od picia. Jego problem alkoholowy był tak skomplikowany, a depresja tak głęboka, że uznaliśmy, iż jedyna nadzieja tkwi w "psychologii moralnej" , chociaż i to, czy przyniesie ona jakkolwiek skutek, było dla nas sprawą wątpliwą. On jednakże "kupił" idee zawarte w tej książce. Nie pije od paru dobrych lat. Widuję go od czasu do czasu - jest wspaniałym człowiekiem, którego każdy chciałby poznać. Gorąco polecam każdemu alkoholikowi dokładne przeczytanie tej książki. I choćby szydził na początku, to może zakończy modlitwą i przy modlitwie zostanie. Dr William D. Silkworth" "Anonimowi Alkoholicy". Strona XXVI.
top of page
bottom of page